Burning Issues – Merimbula | Έκθεση της Δανάης Στράτου στο Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων
Ο Δήμος Αθηναίων παρουσιάζει τη νέα ατομική έκθεση «Burning Issues - Merimbula» της διακεκριμένης εικαστικού Δανάης Στράτου. Η έκθεση, που διοργανώνει ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ), θα φιλοξενηθεί στο Κέντρο Τεχνών του Δήμου Αθηναίων από τις 25 Μαΐου έως τις 10 Ιουλίου 2022.
Η έκθεση «Burning Issues - Merimbula» αποτελείται από δύο εγκαταστάσεις οι οποίες μεταμορφώνουν ριζικά το Κέντρο Τεχνών. Η Δανάη Στράτου κατασκευάζει ένα εμβυθιστικό περιβάλλον, όπου η φωτιά, οι συμβολισμοί και οι καταστροφικές της συνέπειες παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο: οι επισκέπτες θα εισδύουν σε έναν χώρο πνευματικής αφύπνισης, σε έναν χώρο κάθαρσης και εξαγνισμού, με απώτερο σκοπό την καλλιέργεια της περιβαλλοντικής τους συνείδησης. Η έκθεση της Στράτου, η οποία είναι διεθνώς γνωστή για τις σύνθετες και μεγάλης κλίμακας εγκαταστάσεις της, ανταποκρίνεται πλήρως και με ιδιαίτερη ευαισθησία στα φλέγοντα ζητήματα της εποχής μας, όπως είναι η ανάγκη διαμόρφωσης μιας κοινωνικής-οικολογικής συνείδησης και η ενίσχυση του καθεστώτος περιβαλλοντικής ευθύνης.
Τα δύο βασικά στοιχεία που χρησιμοποιούνται αντιπαραθετικά́ στην έκθεση της Δανάης Στράτου είναι η αναπαράσταση ενός υγιούς δάσους, στη μία εγκατάσταση, και η βιντεοσκοπημένη εικόνα ενός φύλλου χαρτιού που φλέγεται ασταμάτητα με πολύ αργό ρυθμό, στην άλλη.
Τα δάση της Αυστραλίας φέρουν συμβολισμούς που σχετίζονται με τις αντιφάσεις της σύγχρονης ανθρώπινης κοινωνίας. Το δάσος Merimbula είναι μια παράκτια περιοχή στη νοτιοανατολική Νέα Νότια Ουαλία που το 2019 καταστράφηκε από άνευ προηγουμένου δασικές πυρκαγιές, πυροδοτώντας έτσι μια έντονη συζήτηση για την κλιματική αλλαγή μεταξύ των κοινοτήτων που μέχρι τότε την αρνούνταν. Οι φωτογραφίες που εμφανίζονται στην εγκατάσταση τραβήχτηκαν από την καλλιτέχνιδα το 2010, μαζί με ηχογραφήσεις πουλιών που ανήκουν στο αυστραλιανό είδος καρακάξας (bell magpie) και τα οποία έχουν πλέον σιωπήσει.
Η Δανάη Στράτου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Καλές Τέχνες με ειδίκευση στη γλυπτική και τις εγκαταστάσεις στο Central Saint Martins College of Art and Design του Λονδίνου (1983-1988). Από́ το 2007 έως το 2013 δίδαξε στο Μεταπτυχιακό́ Πρόγραμμα (ΜΕΤ) της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών στην Αθήνα. Το έργο της περιλαμβάνει εγκαταστάσεις μεγάλης κλίμακας και οπτικοακουστικά́ περιβάλλοντα. Χρησιμοποιεί́ αφαιρετική́ γεωμετρική́ γλώσσα και ασχολείται με σύγχρονα ζητήματα όπως η μετανάστευση, η ζωή́ στις πόλεις, η αύξηση του πληθυσμού́ και η σχέση με το περιβάλλον, καθώς και οι πολιτικές και κοινωνικές εντάσεις σε όλο τον κόσμο.
Αντιπροσωπευτικά́ έργα της: DesertBreath (1997), μία από́ τις μεγαλύτερες εγκαταστάσεις Land Art παγκοσμίως, στην έρημο της Σαχάρας· TheRiverofLife (2004), βιντεο-εγκατάσταση που καταγράφει τη ροή́ και τον ρυθμό́ των επτά́ μεγαλύτερων ποταμών του κόσμου· Cut - 7 DividingLines (2007), μια φωτογραφική́ εγκατάσταση που διερευνά́ τις συνδέσεις αναμεσά σε μέρη του κόσμου διαιρεμένα για πολιτικούς ή θρησκευτικούς λόγους, και η insitu εγκατάσταση Πάνω στη Γη Κάτω από́ τα Σύννεφα στην Ελευσίνα, στο πλαίσιο του φεστιβάλ Αισχύλεια 2017 & Ελευσίνα 2021 - Πολιτιστική́ Πρωτεύουσα της Ευρώπης. Δουλειά́ της παρουσιάζεται συστηματικά́ διεθνώς, μεταξύ άλλων στην 48η Mπιενάλε της Βενετίας (1999), στην 1η Mπιενάλε της Βαλένθια στην Ισπανία (2001), στην 1η Μπιενάλε της Θεσσαλονίκης (2007), στην γκαλερί La Verrière, Fondation d’entreprise Hermès (ατομική́ έκθεση, Βρυξέλλες, 2010), στο Διεθνές Φεστιβάλ της Αδελαΐδας - Restless στην Αυστραλία (2012) και στην ετήσια διεθνή́ έκθεση Ιcastica στο Αρέτσο της Ιταλίας (2015).
Το 2010 ίδρυσε τον μη κερδοσκοπικό́ οργανισμό́ VitalSpace, μια καλλιτεχνική́-διεπιστημονική́ πλατφόρμα που δραστηριοποιείται διεθνώς σε σύγχρονα θέματα της τέχνης και της πολιτικής με στόχο να προσεγγίσει τα ζωτικά́ ζητήματα της εποχής μας και να τα προβάλει στο κοινό́ μέσα από́ την καλλιτεχνική́ οπτική́. Είναι Προέδρος του mέta - Κέντρου Μετακαπιταλιστικού Πολιτισμού́, το οποίο μέσα από την τέχνη και την έρευνα εργάζεται στην κατεύθυνση της ρήξης με ένα δυστοπικό παρόν ώστε να φανταστούμε τον κόσμο εκ νέου.
Ο Δήμος Αθηναίων παρουσιάζει τη νέα ατομική έκθεση «Burning Issues - Merimbula» της διακεκριμένης εικαστικού Δανάης Στράτου. Η έκθεση, που διοργανώνει ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ), θα φιλοξενηθεί στο Κέντρο Τεχνών του Δήμου Αθηναίων από τις 25 Μαΐου έως τις 10 Ιουλίου 2022.
Η έκθεση «Burning Issues - Merimbula» αποτελείται από δύο εγκαταστάσεις οι οποίες μεταμορφώνουν ριζικά το Κέντρο Τεχνών. Η Δανάη Στράτου κατασκευάζει ένα εμβυθιστικό περιβάλλον, όπου η φωτιά, οι συμβολισμοί και οι καταστροφικές της συνέπειες παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο: οι επισκέπτες θα εισδύουν σε έναν χώρο πνευματικής αφύπνισης, σε έναν χώρο κάθαρσης και εξαγνισμού, με απώτερο σκοπό την καλλιέργεια της περιβαλλοντικής τους συνείδησης. Η έκθεση της Στράτου, η οποία είναι διεθνώς γνωστή για τις σύνθετες και μεγάλης κλίμακας εγκαταστάσεις της, ανταποκρίνεται πλήρως και με ιδιαίτερη ευαισθησία στα φλέγοντα ζητήματα της εποχής μας, όπως είναι η ανάγκη διαμόρφωσης μιας κοινωνικής-οικολογικής συνείδησης και η ενίσχυση του καθεστώτος περιβαλλοντικής ευθύνης.
Τα δύο βασικά στοιχεία που χρησιμοποιούνται αντιπαραθετικά́ στην έκθεση της Δανάης Στράτου είναι η αναπαράσταση ενός υγιούς δάσους, στη μία εγκατάσταση, και η βιντεοσκοπημένη εικόνα ενός φύλλου χαρτιού που φλέγεται ασταμάτητα με πολύ αργό ρυθμό, στην άλλη.
Τα δάση της Αυστραλίας φέρουν συμβολισμούς που σχετίζονται με τις αντιφάσεις της σύγχρονης ανθρώπινης κοινωνίας. Το δάσος Merimbula είναι μια παράκτια περιοχή στη νοτιοανατολική Νέα Νότια Ουαλία που το 2019 καταστράφηκε από άνευ προηγουμένου δασικές πυρκαγιές, πυροδοτώντας έτσι μια έντονη συζήτηση για την κλιματική αλλαγή μεταξύ των κοινοτήτων που μέχρι τότε την αρνούνταν. Οι φωτογραφίες που εμφανίζονται στην εγκατάσταση τραβήχτηκαν από την καλλιτέχνιδα το 2010, μαζί με ηχογραφήσεις πουλιών που ανήκουν στο αυστραλιανό είδος καρακάξας (bell magpie) και τα οποία έχουν πλέον σιωπήσει.
Η Δανάη Στράτου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Καλές Τέχνες με ειδίκευση στη γλυπτική και τις εγκαταστάσεις στο Central Saint Martins College of Art and Design του Λονδίνου (1983-1988). Από́ το 2007 έως το 2013 δίδαξε στο Μεταπτυχιακό́ Πρόγραμμα (ΜΕΤ) της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών στην Αθήνα. Το έργο της περιλαμβάνει εγκαταστάσεις μεγάλης κλίμακας και οπτικοακουστικά́ περιβάλλοντα. Χρησιμοποιεί́ αφαιρετική́ γεωμετρική́ γλώσσα και ασχολείται με σύγχρονα ζητήματα όπως η μετανάστευση, η ζωή́ στις πόλεις, η αύξηση του πληθυσμού́ και η σχέση με το περιβάλλον, καθώς και οι πολιτικές και κοινωνικές εντάσεις σε όλο τον κόσμο.
Αντιπροσωπευτικά́ έργα της: DesertBreath (1997), μία από́ τις μεγαλύτερες εγκαταστάσεις Land Art παγκοσμίως, στην έρημο της Σαχάρας· TheRiverofLife (2004), βιντεο-εγκατάσταση που καταγράφει τη ροή́ και τον ρυθμό́ των επτά́ μεγαλύτερων ποταμών του κόσμου· Cut - 7 DividingLines (2007), μια φωτογραφική́ εγκατάσταση που διερευνά́ τις συνδέσεις αναμεσά σε μέρη του κόσμου διαιρεμένα για πολιτικούς ή θρησκευτικούς λόγους, και η insitu εγκατάσταση Πάνω στη Γη Κάτω από́ τα Σύννεφα στην Ελευσίνα, στο πλαίσιο του φεστιβάλ Αισχύλεια 2017 & Ελευσίνα 2021 - Πολιτιστική́ Πρωτεύουσα της Ευρώπης. Δουλειά́ της παρουσιάζεται συστηματικά́ διεθνώς, μεταξύ άλλων στην 48η Mπιενάλε της Βενετίας (1999), στην 1η Mπιενάλε της Βαλένθια στην Ισπανία (2001), στην 1η Μπιενάλε της Θεσσαλονίκης (2007), στην γκαλερί La Verrière, Fondation d’entreprise Hermès (ατομική́ έκθεση, Βρυξέλλες, 2010), στο Διεθνές Φεστιβάλ της Αδελαΐδας - Restless στην Αυστραλία (2012) και στην ετήσια διεθνή́ έκθεση Ιcastica στο Αρέτσο της Ιταλίας (2015).
Το 2010 ίδρυσε τον μη κερδοσκοπικό́ οργανισμό́ VitalSpace, μια καλλιτεχνική́-διεπιστημονική́ πλατφόρμα που δραστηριοποιείται διεθνώς σε σύγχρονα θέματα της τέχνης και της πολιτικής με στόχο να προσεγγίσει τα ζωτικά́ ζητήματα της εποχής μας και να τα προβάλει στο κοινό́ μέσα από́ την καλλιτεχνική́ οπτική́. Είναι Προέδρος του mέta - Κέντρου Μετακαπιταλιστικού Πολιτισμού́, το οποίο μέσα από την τέχνη και την έρευνα εργάζεται στην κατεύθυνση της ρήξης με ένα δυστοπικό παρόν ώστε να φανταστούμε τον κόσμο εκ νέου.